Kayıp Kız Film İncelemesi Günlüğü (1929)

G. W. Pabst'un Filmi'nin Dünya Prömiyeri'nden ayrıldıklarında; (1928), (1928), Louise Brooks, onun etrafındaki kalabalığındeki adını duyabiliyordu, ama kullandıkları tonu beğenmedi. Pabst ona ne duyduğunu sordu. O tercüme: " o hareket etmiyor. Hiçbir şey yapmaz. "Bu belki de, bir sonraki filminde Yıldızlar için Brooks'u seçtiği büyük Alman Müdür'ü memnun etti;" Kayıp bir kızın günlüğü "(1929).

Onun otobiyografisindeHollywood'da Lulu, Filmlerle ilgili en büyüleyici ve dürüst kitaplardan biri olan Brooks, Pabst'in onunla performansın detaylarını tartışmayı reddetti ve aktörleriyle grup tartışmalarını tartışmayı reddettiğini söyledi: "öngörülemeyen duyguları serbest bırakmak için hayatın şoklarını istedi. aktörleri birbirleriyle iyi geçinmeye teşvik etmeyin. " Her aktörün diğer aktörlere, mevcut veya yok, yaşama ya da ölülere doğru doğal bir düşmanlığa sahiptir, "o yazıyor ve Pabst, bir sahnedeki duyguları geliştirmek için gerginliği kullandı. Söylediği başka bir hikaye. Brooks, filmlerinin sahnelerinde bir aktörle dans ederken gecelikler veya ince gece elbiseleri giyen görülür. Brooks'un altındaki hiçbir şey giymesini yasakladı. " kimse bilmeyecek, "dedi. Ona söyledi. " aktör bilecek "dedi.

Oyunculuk yapmamak, "hiçbir şey yapmamak," Louise Brooks, en modern ve etkili aktörlerden biri haline geldi, şaşırtıcı olabilecek bir varlığı yansıtıyordu. Brooks, filmlere aşina olanlar arasında hala derin bir şefkat ilham verebilir. O çok basit, çok doğrudan, bu yüzdenorada. Dördüncü faturalandırdığını "Show-off"; (1926), onun içindeki her sahneyi zahmetsizce çaldığını izledim. Diğerleri kameranın önünde bulundu. Aslında orada olduğu açıktı.

"Bunu hareket etmemeyi" önermek istemiyorum; Brooks ahşap ya da robotikti. Üzüntü, neşe, heyecanı ve korkuyu ifade ettiği açıktı. Nadir bir kendi kendine sahip olma derecesi önerdi. Diğerleri onunla mutlu bir sahnede neşe yaratabilirken, cevabı onu görmek ve tanımak olacaktır. Bir aktris olarak, işini tepki verdiğimiz gibi bize rehberlik etmiyordu. Gerçekliğinde gözlemlemek için.

Süslü saç modellerini sevmedi. Vidal Sassoon ona bu sayfayı 25 yıl sonra kesti. Kaşları düz ve güçlüydü. Çağdaşlarının dalgalı kemerlerinden hoşlanmadılar. Onun fiziği çok ince ve tonda uçmaya hazır görünüyordu. En iyi filmleri olağanüstü olaylarla dolduruldu. Gözle görülür ve duygularını telaffuz etmek yerine, onları ileten olanıydı. Olağandışı kimlik seviyeleri onun tarafından teşvik edilir.

1928 yılına kadar en tanınmış film yıldızlarından biriydi. Ama Hollywood'dan bıkmıştı ve sektörden aldığı tedaviden memnun olmak için çok zahmetliydi. Pabst onu Berlin'e getirdi çünkü outeager aktrislerinden bıktı. Daha önce 1925 yılında Greta Garbo (daha ayrılmış bir sanatçı) yanında çalışmıştı. Birlikte en önemli sessiz filmlerden ikisini yaptılar. Hem lezbiyenlik ve fuhuşun tasvirleri için hem skandalıydı ve Hollywood'a döndükten sonra, "halk düşmanı" nın karşısındaki kurşunlaşarak bir şirket kasabasının duyarlılığını kırdı. 1930'larda birkaç başarısız film yaptılar ve sonra kitabında yazıyor, "Onun tek başına ödedi kariyerin, otuz altıda bir başarısız bir aktris olarak bana açık olduğunu buldum. S. Paley, müşterilerinden biriydi ve her ay onun yaşam boyunca çeklerini gönderdi.

Fransız film eleştirmenleri tarafından yeniden keşfedildi. Her zamanki gibi, Amerikalıların on yıl önce onlara en iyi filmlerin ne olduğunu söylerdi. Makalesinde, Wikipedia, Cinematheque Fran & Ccedil'in kurucusu Henri Langois'den alıntı; OIS ve auteur okulunun büyük etkisi: "Garbo yok, Dietrich yok, sadece louise brooks var! George Eastman House'da film küratörü) 1950'lerin sonlarında New York'ta buluştu ve onunla bağ. Onu Rochester'a getirdi ve yazısını teşvik etti. Hollywood, İkinci kariyerini başlattı. "Bir recuse olarak yaşamak", "Wikipedia, Paley'in sadakati nedeniyle, tam olarak skid satırında değildi. John Springer adında bir veteran filmi publicic bana şunları söyledi: "Bir gece evimdeki bir akşam yemeği partisinde, kart louise Brooks'u bulmak için bir şey vereceğini söyledi. Ona çok fazla görünmek zorunda kalmayacağını söyledim: Salonun karşısında daire vardı. "

"Kayıp bir kızın günlüğü"; onun zafer günlerinin yakınıydı. "Pandora'nın kutusunun" eşit değil ", ancak performansı aynı yüksek düzeydedir. Bu film, sansürün ortaya çıkmasından sonra ana sinemada kaybolan dürüstlüğüne sahiptir. Timya, ilk cemaat gününde oynadığı masum genç kızdır. Ailesi, babasının uyuşturucu dükkanının üstünde yaşıyor, Meinert tarafından yönetilen (Fritz Rasp, üzgün bir yüze ve zalim gülümsemeye sahip acımasız bir aktördür). Babası onu hamile yapar ve onu evden atar. Meta, bir sonraki hizmetçi, babanın kadınları nasıl baştan çıkardığını ve verimli bir şekilde yaptığını gözlemliyor.

Timya, babası meta ve meta yeni bir aile yaratırken evde izole edilmiş hissediyor.Meinert tarafından hamile kalıyor ve skandal burjuva ailesi için çok büyük;Çocuğun doğumundan sonra, timyen bir zalimce "reformatory" gönderilir; bir kadının sadist bir lezbiyen görev yöneticisi tarafından yönetilir, traşlı kocası.Ailesinden başka bir kızla kaçıyor ve bir fahişe içinde biter.Orada, büyükannesinin Badimi net timian'ın yeni görevlerini oluşturuyor.

Bir müşteri osdorff sayılır.O, kıza yardım etmek için yarı kalpli çabalar yapan eski bir arkadaş ve wastrel.Osrorff'ın zengin amcası Timya'yı değiştiriyor.Şimdi nesli tükenmekte olan kadın gençliğin kurtarılması için toplumun bir üyesi.Timya reformcu rollerini denemeler, ancak nihayetinde toplum fahişeyi ziyaret eder.